Een mandala haken is een leuk haakwerkje voor tussendoor vind ik. Vroeger haakte je een kleedje of een raamhanger, tegenwoordig noemen ze dat een mandala. Ik heb geen idee waar dat woord vandaan komt. Misschien moet ik dat maar eens opzoeken. Voor het raampje naast onze voordeur hangt altijd een gehaakte hanger. Ik heb er één voor de winter, het voorjaar en de herfst maar niet voor de zomer. Toen ik dit patroon zag, was het tijd voor een nieuwe hanger. Het patroon heet 'Lots of Love' omdat er hartjes in verwerkt zijn. Is dat niet schattig? Hij past in een ring van 30 cm Ø, als je haakt met garen dat past bij haaknaald nr. 2,5. Ik heb 'm gehaakt met garen uit de oude voorraad van mijn moedertje. Ze weet er niets meer van, ze snapt er niets meer van, maar voor mij heeft het daarom waarde. Nu ben ik er nog één aan het haken voor iemand die wel 'Lots of Love' kan gebruiken. Het plan is om er een kleintje onderaan te hangen. Daar ben ik nog mee aan het prutsen. Ik hoop dat het leuk wordt en dat de ontvanger het kan waarderen. Niet iedereen houdt van gehaakte kleedjes voor het raam namelijk.
0 Comments
Deze zomer werd mij opnieuw gevraagd een baret te haken. Ik vind het nooit zo leuk om steeds hetzelfde patroon te gebruiken, dus ga ik op zoek naar een nieuw patroon. Dat heb ik gevonden maar het patroon paste niet bij de dikte van het garen dat ik wilde gebruiken. Nu kan ik best een beetje haken maar patronen aanpassen vind ik wel lastig. Uiteindelijk ben ik zo veel aan het uithalen en weer ophaken (is dit een woord?) geweest dat ik in de zelfde tijd wel drie of vier nieuwe baretjes had kunnen haken. Het was óf te groot óf te klein. Maar goed, er kwam toch wel iets bruikbaars uit. Dit patroon heb ik gebruikt voor het eerste gedeelte ( met reliëf ) en daarna heb ik een patroon gebruikt van eerdere baretjes of eigenlijk een combinatie van meerdere patronen.
Een eventuele andere keer gebruik ik een standaardpatroon ;-) Dit is het leukste haakproject van mij van dit jaar, tot nu toe. Het is een bal met 12 verschillende vakjes met verschillende dieren en andere leerzame haaksels.
Ik heb het gehaakt als kraamcadeau voor een baby-jongentje. Er zit een rammelschijf in en hij is gehaakt van allerlei restjes katoen en met haaknaald nr. 3. Het, van oorsprong, Engelse patroon is vertaald in het Nederlands en kun je hier vinden. Het is echt een leuk patroon maar je moet een beetje creatief zijn omdat het heel summier beschreven is en er enkele foutjes in zitten. Zelf heb ik de oogjes niet geborduurd maar veiligheidsoogjes gebruikt. Als baby net zo veel plezier van de bal heeft als ik had met het haken ervan, zit het helemaal goed. Ineens is het maart. Ik was nog zo van plan om in februari een blog te schrijven maar omdat ik ziek werd kwam er niet van en het heeft een heel poosje geduurd voordat ik er weer zin in kreeg om te handwerken of om er over te schrijven. Maar hier ben ik dan weer. De blauwe sokken waar ik de vorige keer over schreef zijn af. Ik had met mezelf afgesproken dat ik er niets meer tussendoor zou doen. Maar ja, als er dan een geboortekaartje komt en je kunt er niet heen vanwege een coronabesmetting, wat dan? Een kaartje sturen kan altijd maar een cadeautje is leuker. Omdat ik een patroontje had voor piepkleine sokjes heb ik dat er bij gepakt. Het garen had ik in huis, de naalden ook natuurlijk en toch maar gauw begonnen. Natuurlijk moest ik het eerste sokje bijna helemaal uithalen, dat is niet vreemd voor mij bij een nieuw patroon, dat overkomt me eigenlijk altijd. Desalniettemin (mooi woord, hè) zijn piepkleine sokjes ook snel klaar. Dat is heel wat anders dan sokken breien in maat 46. Wat zijn ze schattig geworden. Kijk maar: Lief toch? Ze zijn gebreid met Phil Mixte van Phildar in crème. Het patroon kun je HIER vinden. Ik heb alleen het boordje anders gebreid dan in het patroon, het zogeheten muizentandje. Hoe je dat doet zie je HIER. Een paar sokjes zijn nog wel makkelijk bij een kaartje in te stoppen en zo kon ik toch een cadeautje brengen. Zie je wel, het blijft over sokken gaan. Ik heb er nog meer. ; ) Van een mevrouw kreeg ik een bol wol. Daar heb ik ook een paar kindersokken van gebreid. Maat 22. Op naalden 3, maar de wol is eigenlijk te dik. Het is een stevig paar sokken geworden die goed te gebruiken zijn als slofjes: Tussendoor moeten er, heel ouderwets, sokken gestopt worden of als het gat te groot is en ik nog wol over heb, brei ik een nieuw stuk voet aan een oude sok. Dat is eerst heel goed te zien maar dat duurt niet zo heel lang, dan is het nieuwe ook daar weer af. Dan kom ik eindelijk aan m'n haakwerk toe. Daar had ik zin in en het is ook heel leuk om te doen. Ik laat er een paar plaatjes van zien en hoop er een volgende keer over te bloggen. Tot dan.
Bij het begin van het nieuwe jaar hoort eigenlijk wel een post. Niet dat ik van plan was om er één te schrijven, maar omdat iemand mij een vraag stelde over een patroon moest ik mijn blog daarover opzoeken. En nu ik er dan toch zit, kan ik net zo goed even iets schrijven. Er schijnen zelfs mensen te zijn die mijn schrijfsels een beetje missen. Helaas heb ik niet veel anders te schrijven dan de vorige keren, nl. dat ik nog steeds niet veel meer doe dan sokken breien. Donkergrijze, lichtgrijze, donkerblauwe. Best saai eigenlijk en daarom doe ik ook zo lang over een paar. Donkerblauwe? Die kan ik 's avonds niet breien. Tenminste niet in de winter met donkere avonden. Dat moet dan overdag en dat schiet ook niet zo op. Ik heb al wel andere, leukere patronen gezien met meer kleur, voor dames (die zijn ook iets kleiner) maar mijn donkerblauwe moeten eerst af anders blijft het liggen. klik op de foto voor beter beeld Afgelopen herfst zag ik een haakpatroon voorbij komen van herfstblaadjes. Dat heb ik gebruikt om er onderzetters van te haken. Ik gebruikte er katoen voor, in herfstkleuren, met haaknaald nr. 3, dan heb je precies de goede grootte voor een onderzetter. HIER vind je het patroon. Ook zag ik een leuk patroon voor een speelbal. Mijn zus hoopt in het voorjaar er weer een kleinkind bij te krijgen, dus dan heeft deze oudtante weer een reden om eens iets leuks te haken. Daar heb ik wel zin in. Maar ja, eerst die donkerblauwe sokken...
De opslagruimte in mijn telefoon is vol. Daar krijg ik iedere keer een melding van. Logisch, want mijn telefoon is al wat ouder en ik verwijder niet zo snel iets. Dus nu kijk ik iedere keer wat er weg kan. Tussen de foto's vond ik er ook nog een paar van enkele projecten van mijn dochter. Voor school moest ze af en toe iets maken met een thema. Ik weet nu natuurlijk niet meer precies hoe en wat maar wel dat het voor haar handig was dat ik een beetje kan handwerken. Kon zij ondertussen iets anders doen ;-) Dit bijvoorbeeld. Wat het thema was weet ik niet meer maar zij heeft het plankje geverfd en de spijkertjes geslagen en op een middag heb ik de draden gespannen. Best leuk geworden toch? Wij maakten dit op de lagere school met handenarbeid en dat vond ik toen ook leuk om te doen. Of dit. Hier was het thema behoorlijk zomers. Een ijsje borduren en wel graag foto's maken van het proces. Tot uw dienst en dit is het resultaat. En dit fruitige haakwerk hoorde bij hetzelfde thema en ook hier weer foto's van het maakproces. Uiteindelijk heb ik van het rijtje fruitschijfjes een slinger gemaakt en van het ene meloenschijfje een sleutelhanger die dochterlief nog steeds aan de fietssleutel heeft hangen. Hij ziet er nu alleen beduidend smoezeliger uit.
De patroontjes van deze fruitschijfjes kun je hier vinden. Oh ja, en onze dochter leert niet voor handwerkjuf maar voor verzorgende IG. Ondertussen brei ik rustig verder aan allerlei soorten sokken. Dit paar was best ingewikkeld. Daar moest ik echt voor gaan zitten, alleen, zodat ik niet afgeleid werd. Maar het is gelukt en ik ben er stiekem best een beetje trots op. Voor het patroon en betere foto's ga je naar DROPS. Het garen is ook van Drops, Fabel, roze. In een vorige post heb ik verteld dat ik momenteel vooral sokken aan het breien ben en dat ik daar niet over kan blijven bloggen. Daar is ook niet zoveel spannends over te schrijven. Toch doe ik dat nu wel omdat ik verder ook niets aan het haken ben en ik het wel leuk vind om te laten zien wat ik gebreid heb. Allereerst deze: Deze sokken doen me zo denken aan het paar kniekousjes dat ik kreeg bij de geboorte van onze oudste dochter. Door een oma gebreide kousjes. Praktisch waren ze niet. Ze zakten altijd af zodat er elastiek in gemaakt moest worden. Maar zo heerlijk nostalgisch. Ik ben al heel lang op zoek naar het patroon van zulke kniekousen maar kan ze niet vinden. Wel heb ik inmiddels gaatjespatronen gevonden en ik denk dat vroeger op die manier de kousen gebreid werden. Je hebt een standaardpatroon voor kousen en sokken en het patroon wat je wilt maken pas je daaraan aan. Dat ga ik dus ook nog proberen maar dat komt later. Deze sokken hebben het 'koffieboontje' als patroon. Ik vond het in mijn sokkenbreiboek 'Sokken brei je zo'. Gebreid met sokkenwol Fabel van Drops. Dit paar sokken breide ik op verzoek van onze jongste zoon. Hij heeft online les en van stilzitten krijg je het koud. Een paar wollen sokken doen dan wonderen. Dit paar breide ik van Botter IJsselmuiden, Bergen kleur 7. Op mijn verzoek maakte hij er foto's van. Hij houd van fotograferen en maakte een heuse reportage.
Klik op de foto's om ze helemaal te bekijken. Voor het eerst in mijn leven heb ik een muts gebreid. Dat ging zo. Onze zoon is voor zijn studie in Zwitserland. In Zwitserland kan het best koud zijn in de winter. Er lag daar sneeuw op het moment dat hij zou gaan en hij had nog geen muts. Of ik er één zou breien was mijn vraag. Ik was namelijk een leuk patroon tegen gekomen dat ik wel eens wilde breien. Tja, dat kan, maar je kunt er ook eentje online kopen. Van dat online kopen kwam niet en zo zou ik in de laatste week voordat hij weg zou gaan toch nog een muts breien. Met geen wol in huis en een lockdown wordt dat een beetje lastig. Gelukkig is er genoeg wol te bestellen maar duurt het tegenwoordig een beetje langer voordat je bestelling er is. In dit geval duurde dat twee dagen en ondertussen kwam ik er ook nog achter dat ik helemaal geen breipennen van die dikte had om die muts op te breien. Ik heb wat rondgevraagd maar niemand kon mij er aan helpen zodat ik ook nog een rondbreinaald moest bestellen. Die was er de volgende dag al, zodat ik wel hoop had dat die muts er nog zou komen. En ja hoor, twee dagen voor vertrek was de muts klaar, zodat ook die in de koffer gepakt kon worden. Volgens mij ligt 'ie nog ingepakt want het is daar niet zo koud als hier momenteel. Wij gebruiken maar wat graag een muts! Het garen dat ik gebruikt heb is Borgo de' Pazzi, Amore. Het is een heerlijk zacht garen dat echt niet kriebelt. Dat vind ik heel belangrijk, want kriebelende mutsen? Brrrr... Het patroon vind je via deze website. En dit is het resultaat. De foto's zijn niet bijzonder mooi. Ze zijn vooral 's avonds gemaakt en ik had geen fotomodel, dus heb ik een ballon gebruikt ;-) Dus bekijk de foto's bij het patroon en dan zul je zien hoe mooi deze muts is. Afgelopen zomer kregen we er een klein neefje bij. Al in het begin van de zwangerschap heb ik mijn schoonzus gevraagd of ze nog iets wilde hebben wat gehaakt kon worden. Dat is altijd leuk om te doen en zo zou ik er de tijd voor hebben. En toen vroeg ze om een wandkleed. Ai. Een wandkleed borduren of appliqueren daar kon ik me nog iets bij voorstellen, maar haken? Dat had ik nog niet gezien behalve het corner-to-corner haken. Op het internet is gelukkig van alles te vinden en daar vond ik een deken met allemaal dierenplaatjes. Kijk HIER maar eens. Een beetje aarzelend heb ik schoonzus dit voorgesteld. Maar zij vond het helemaal leuk. Ik houd van felle kleuren, zei ze, en kindjes ook. En zo ben ik begonnen, eerst met een konijntje, om eens te kijken hoe groot het uit zou vallen. Schattig toch? Het vierkantje is ongeveer 28 cm. Corner-to-corner gehaakt met katoen. Voor een beetje wandkleed wilde ik zes verschillende plaatjes haken. De eerste paar heb ik best snel gehaakt. Ieder plaatje is anders, dus dat is nog wel afwisselend. Ik heb gekozen voor boerderijdieren. Het aapje op de foto vond ik ook heel schattig maar past daar dan niet echt tussen. Toen ik er 4 gehaakt had kwam de klad er een beetje in. Kijk! Een schaapje, een hondje, een konijntje en een koetje. Zo leuk. Maar dan, op dat moment komt m'n kwaaltje om de hoek kijken, (ik houd niet zo van vierkantjes haken) voor m'n gevoel ben ik dan al een eind op weg. Dat is dan ook zo natuurlijk, vier van de zes, dat is toch al twee-derde. Maar als je de anderen niet haakt, komen ze echt niet af. Een zwangerschap wacht niet, die gaat gewoon door, dus op een gegeven moment moet je toch verder. Gelukkig maar. Die andere twee kwamen ook gewoon af. En denk nou niet dat ik ze met tegenzin heb zitten haken, want dat is niet zo. Als ik dan weer bezig ben vind ik het echt leuk om te doen. Zo kwam het uiteindelijk helemaal goed en ook mooi op tijd. De baby kwam ook mooi op tijd. Dus toen we op kraamvisite konden komen, had ik een zelfgem(h)aakt cadeau. Daar hangt 'ie dan. Dan stel ik me zo voor dat schoonzus met neefje op de arm voor het kleed staat en zegt: "Wat zegt het schaapje dan? Bèèèèh." 😊
Allereerst, voor iedereen die dit leest, het allerbeste toegewenst voor het nieuwe jaar. Bij een nieuw jaar schijnen goede voornemens te horen. Mijn plan is om weer iets vaker een blog te schrijven. Of ik daar genoeg voor maak en haak weet ik niet maar ik ga m'n best doen. De laatste tijd ben ik vooral bezig met sokken breien. En aangezien ik daar al vaker over geblogd heb wil ik dat niet steeds opnieuw doen. Hoewel er misschien genoeg over te zeggen en te schrijven valt. Er zijn immers zoveel leuke en mooie patronen voor sokken. Van makkelijke tot heel ingewikkelde (vind ik). Voor de verjaardag van onze dochter heb ik een slinger van vlaggetjes gehaakt. Ze is heel vaak midden in onze vakantie jarig en dan nemen we niet meer van alles mee om op te hangen. Die leeftijd is ze inmiddels ook wel voorbij. Maar nu was het meteen ook een haakproject om mee te nemen op vakantie. Gelukkig was ik er thuis al mee begonnen want eigenlijk (en dat weet van te voren ook al wel) komt er in de vakantie meestal helemaal niets van handwerken. Toch neem ik altijd iets mee. In de vakantie moest ik dus ook nog op schieten om er een beetje een slinger van te maken. Uiteindelijk bleek het helemaal niet belangrijk te zijn want haar zus en nichtje hadden zoveel toeters en bellen meegenomen (lees: slingers en ballonnen, enz.) dat deze slinger niet eens opgehangen kon worden. Nou, ja, hij is in ieder geval in december voor 3 verjaardagen gebruikt, zodat ik hem niet voor niets gehaakt heb.😉 Je haakt deze slinger van restjes katoen en het patroon vind je HIER.
|
|