Als je zelf haakt, ontgaan je niet veel gehaakte dingen. We waren afgelopen zaterdag op de oogstdag bij ons ergens in de buurt. Traditionele Oogstdag heet dat. In traditionele kleding natuurlijk. Dan valt mijn oog ineens op de mutsen van de dames... hé, die zijn gehaakt... Dichterbij gekomen, hebben we gevraagd of we foto's mochten maken van de achterkant van hun mutsen. Dat mocht en er werd ons verteld dat iemand deze mutsen nagehaakt heeft van een oude, originele muts. Leuk hè? Er waren meerdere soorten zoals je ziet, met langere en kortere ruches of hoe noem je dat. Ik heb helaas geen verstand van klederdracht. Binnen zagen we deze nog: Een mooi, gesteven exemplaar. Ze konden er vroeger wel wat van, hoor. Dan had je een kanten muts voor zon- en feestdagen. Een katoenen, gesteven muts voor als je weg ging en een gehaakte muts voor doordeweeks, die is makkelijker te wassen. De katoenen moest helemaal uit elkaar gehaald worden en opnieuw gesteven en in elkaar gezet worden. Wat een toestand, zeg. Maar... mooi zijn ze.
3 Comments
Wat doen jullie met deze warmte? Allemaal naar het water? Of zitten jullie net als ik, lekker te haken in de achtertuin, in de schaduw natuurlijk. De watertank gevuld...
Net vakantie... Ik ben bezig met de In the Yarn Garden CAL. Hoe toepasselijk... Een welkom t-huisjesslinger voor de au-pair in onze familie ;-)
Het zit er voor ons al weer op. De vakantie is voorbij. De schoolvakantie nog niet natuurlijk en zij die niet werken (van de kinderen), luieren nog even door. Maar manlief en ik zijn weer begonnen. Het is altijd wel even slikken, hoor. Het gaat zo snel voorbij. Hier zijn we geweest, op een Zeeuws eiland: Zon, zee, wind en ja, ook regen. Dat is zo fijn als je in Nederland op vakantie gaat. Je kunt het er nog eens over hebben. Over het weer, bedoel ik. Ga je naar een warm land? Dan is het daar zonnig en heet, en je komt bruin terug van je vakantie. Zo niet hier, hier kan het elke dag anders zijn. Heerlijk toch, dan heb je tenminste wat te vertellen als je weer thuis bent :-) Wij? We hebben het fijn gehad, het was zoals altijd, te kort. Wat we niet hebben gedaan maar wat ik wel graag had gewild is even snuffelen in de wolwinkel in Arnemuiden. Deze mevrouw schrijft bijna elke dag een blogje, ik lees ze graag en had best even bij haar willen kijken. Maar we waren maar een weekje in het Zeeuwse en het kwam er gewoon niet van. Plus, dat ik het ook wel lastig vind om man en kinderen daar mee op te zadelen. Dat ik me daar dan weer in vergis, bleek, toen we weer thuis, nog een middag in een stadje liepen, bij ons in de buurt. Terwijl ik naar een winkeltje liep om in de etalage en op de stoep wat bolletjes wol te bewonderen en te bevoelen, zei mijn man: "Als je daar even naar binnen wilt? Doe maar gerust hoor". Wauw, en dat voor mijn man, die de wolwinkel 'de saaiste winkel van de stad' noemt. Lief hè? Ik scoorde nog wat katoentjes voor een nieuw project, maar daarover later meer.
|
|