De zomervakantie is nu ook hier bijna voorbij. Zo langzamerhand begint het leven weer gewoon te worden. Het stemt me altijd een beetje weemoedig, vakantie, ik houd er zo van. Tijd voor een berichtje... Op zwarte zaterdag zouden we op vakantie gaan naar de Vogezen. We werden gewaarschuwd voor enorme drukte. Ik houd er niet van, dat harde rijden op drukke snelwegen en dus zorg ik dan voor een haakwerkje om mezelf wat af te leiden en niet mijn man en kinderen tot wanhoop te drijven en schrikreacties op te roepen. Van te voren had ik dus wat bolletjes Catona gekocht om dit babydekentje te gaan haken. Een eenvoudig haakwerk en makkelijk mee te nemen. Er liggen hier nog haakwerkjes te wachten, maar dat zijn opdrachten, en je weet maar nooit wat er mee kan gebeuren dus dat risico neem ik liever niet. Aldus voorbereid kon de reis beginnen. Grappig genoeg heb ik de hele rit het haakwerk niet tevoorschijn gehaald. Die hele zwarte zaterdag was nergens te vinden, haha. Zo'n rustige rit, heerlijk gewoon, net vakantie. Herkennen jullie dit: Een vrouw is eieren aan het bakken als haar man thuis komt. Hij loopt de keuken in en begint meteen te roepen : PAS OP ! ! ! MEER BOTER ! !! STOP ! ! STOP ! ! DRAAI ZE OM ! ! BOTER ! ! ZACHTER ! ! ZACHTER ! ! MEER BOTER ! ! ZIE JE DAT DAN NIET ? ! ZE GAAN AANBRANDEN ! ! PAS TOCH OP ! ! DRAAI ZE OM ! ! SCHIET OP ! ! HAAST JE ! ! DRAAI ZE NU OM ! ! STOP ! ! STOP ! ! PAS OP ! ! TE VEEL BOTER ! ! HET GAAT SPATTEN ! ! ZET UIT ! ! ZET UIT ! ! PAS OP ! ! JE GAAT JE VERBRANDEN ! ! ZACHTER ! ! ZACHTER ! ! HOLA, HOLA, TE VEEL BOTER ! ! EN TE WEINIG ZOUT ! ! OHHH ! ! TE WEINIG ZOUT ! ! De vrouw is compleet overstuur en gilt: Waarom roep jij zo? Wat is ER met je aan de hand ? De man draait zich om en zegt heel kalm, terwijl hij de keuken verlaat: Gewoon om je duidelijk te maken hoe het aanvoelt als jij naast me zit in de auto. Maar ik heb wel gehaakt hoor en ook nog wel heel wat. Het is nog niet af, als dat wel zo is zal ik het nog laten zien. Maar nu moet ik eerst maar weer terug naar mijn opdrachten en fotoboeken maken en pompoensoep koken en ons 25-jarig huwelijksjubileum vieren, enz. enz. Jullie zien wel, de vakantie is echt voorbij. Oh ja, het was maar goed dat ik die andere haakwerkjes niet mee had genomen want ik ruik ons vakantiehuis nu nog in koffers en tassen e.d. De herinneringen zijn goed, de geur iets minder ;-) Nog een paar vakantiekiekjes: Tot slot onderstaande foto, op een deur in een stadje in de Elzas, een paar smoezelige haakwerkjes. Wat ze te betekenen hebben? Geen idee. En ik ben niet zo heldhaftig om er naar te vragen met die paar woorden Frans die ik ken, misschien had ik het in het Duits moeten proberen, maar ja, daar is het nu te laat voor.
2 Comments
|
|